محمدتقی کرمی قهی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه عنوان کرد: در رابطه با حضور حکومت در مناسک دینی و مذهبی سه دیدگاه وجود دارد.
وی ادامه داد: دیدگاه اول معتقد است که حکومت باید در مناسک دینی حضور داشته باشد و برای اقامه آنها تلاش کند؛ زیرا بر اساس آیه «الَّذِینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ» اقامه شعائر وظیفه حکومت است و حکومت باید برای تقویت مسجد، هیئت و... تلاش کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی (ره) اضافه کرد: دیدگاه دوم بیان می‌کند حکومت نباید مداخله‌ای داشته باشد و اساس مداخله حکومت در این امور به قصد دین نیست، بلکه به خاطر بسط قدرت است.
وی افزود: نگاه سوم معتقد است که حکومت نباید به صورت مستقیم مداخله کند، بلکه باید حمایت سیاست‌گذارانه داشته باشد و هر چقدر که کارها در سطح صف مردمی تر باشد مفیدتر خواهد بود.
کرمی قهی ادامه داد:اگر حکومت مداخله کند نتیجه خوبی به همراه ندارد، زیرا هم انرژی کنش مردمی را از بین می‌برد و هم سبب می‌شود که مردم همیشه منتظر اقدامات دولت باشند. برای مثال در گذشته کودکان از ابتدای ماه شعبان شروع به جمع آوری هزینه برای جشن نیمه شعبان می‌کردند؛ اما امروز همه منتظر هستند که فلان اداره چه اقدامی انجام می‌دهد یا برای اربعین آیا اداره مرخصی تشویقی می‌دهد یا خیر؟
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی (ره) تأکید کرد: این مداخله سبب می‌شود هم حرکات داوطلبانه کم شود و هم معنای دینی ضعیف و تبدیل به یک مطالبه شود.
وی یادآور شد: مناسک برای ما پایگاه هویت می‌سازد؛ یعنی وقتی هر محله هیئت خودش را دارد و این تکثر هویت می‌سازد و باعث انسجام می‌شود که کارکرد اجتماعی به همراه داشته باشد.
این پژوهشگر با تاکید بر اینکه حکومت باید سیاست گذاری کند به تکثرها احترام بگذارد و اجازه بدهد مردم در این زمینه فعال باشند، گفت: هر چقدر معانی هویت بخش عام تر باشد تعلقات هویتی و پایگاهی ضعیف تر می‌شود.
انتهای پیام
